- Το πρώτο της χρονιάς - Eρμηνείες, 3.1.2019

Η τελευταία μίνι κρίση στη Ν.Δ. με τις τοποθετήσεις σε όλα των ακροδεξιών επιδέχεται πολλαπλών σχολίων και ερμηνειών. Πρώτο και κυριότερο η ΝΔ βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Μέσα και έξω από το κόμμα. Εντός και εκτός του κόμματος.

Η προσπάθεια υποβάθμισης της από την ηγετική ομάδα της ΝΔ δεν έπεσε παρά στο κενό. Πολλές οι αναλύσεις, εξηγήσεις, τοποθετήσεις, ειδικών και μη για να εξηγήσουν το απλό και το αυτονόητο.

Με μια όμως σημαντική διαφορά: η προσέγγιση έγινε με λάθος τρόπο, για να ακριβολογούμε με ένα λάθος μοντέλο σε επίπεδο προσέγγισης. Θυμίζοντας σε πολλά το παραμύθι του γυμνού βασιλιά.

Αρνούμενες οι περισσότερες από τις αναλύσεις να δουν ή να παραδεχτούν την πραγματικότητα. Λειτουργώντας συνειρμικά μέσω του μηχανισμού της άρνησης.

Μάλλον για να είμαστε σαφέστεροι της απάρνησης, της εσωκομματικής πραγματικότητας και γενικότερα της ευρύτερης πραγματικότητας. Τώρα, θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο είναι πολιτική ανάλυση και προσέγγιση της πραγματικότητας στη ΝΔ η εν λόγω.

Εγώ θα την προσδιόριζα ως mix. Χρησιμοποιώντας έναν όρο που αντικατοπτρίζει απόλυτα την κατάσταση στη Νέα Δημοκρατία τόσο αναφορικά με τα εσωκομματικά της αλλά και με τη γενικότερη αντιπολιτευτική της τακτική.

Πολιτική και ψυχαναλυτική ταυτόχρονα. Δεν παραδέχομαι κάτι, άρα δεν υπάρχει. Μια λογική -στρατηγική επιλογή που καλύπτει όλη την αντιπολιτευτική γραμμή και προπαγάνδα της.

Κάτι δηλαδή πριν της λογικής και μετά αυτής.

Ψηφίζουμε οι μισοί. Δεν ψηφίζουμε οι υπόλοιποι. Μια αντιπολιτευτική γραμμή που την κατατάσσει πανηγυρικά ως την “καλύτερη” αντιπολίτευση όλων των εποχών στην Ελλάδα.

Κάτι που είναι προς όφελος της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικά.

Δεν ξέρεις από που να πιάσεις και που να αφήσεις. Αρνείται η ΝΔ τα πάντα των πάντων. Ίσως αυτός προϋποθέσεις να ήταν ο κύριος αντιπολιτευτικός της ρόλος ως εποικοδομητική αντιπολίτευση.

Το βοήθημα στους συνταξιούχους της φάνηκε τραγικό. Ο ‘Αδωνις και οι συν αυτώ εύχονται να βαλτώσει το ταχύτερο η αξιολόγηση να πέσει η κυβέρνηση για να παραδώσουν τα πάντα ανετότερα.

Υποστηρίζοντας πως μόλις έλθουν στην εξουσία ο δρόμος για τον Σόιμπλε και τους κάθε είδους ευρωπαίους Σόιμπλε θα είναι στρωμένος με ρόδα και μοίρα.

Η Ν.Δ. δε συζητά και δεν αντιπαρατίθεται με αντιπολιτευτικούς όρους. Αποκηρύσσει σε ένα μοντέλο μη λογικής και παράνοιας τα πάντα. Απέναντι σε μια κυβέρνηση που κάνει μια προσπάθεια να διεκδικήσει παραπάνω από τα αυτονόητα για τα δεδομένα των δανειστών.

Ποιος να φταίει άραγε; Ο στρατηγικός “σχεδιαστής” Τάκης Θ που πιθανώς να έχει μπερδέψει τα άκρα με τη μέση. Ο Κυριάκος που από τη τρυφερή ηλικία των έξι ετών ήταν πολιτικός κρατούμενος στο Παρίσι και μάλλον μέχρι σήμερα δεν έχει μάθει να ξεχωρίζει τα απλά πράγματα.

Στηλώνοντας τα πόδια και προστρέχοντας σε εμμονές που συνήθως συναντάμε στην παιδική ηλικία. Α, συγγνώμη στις βρεφικές ήθελα να πω ηλικίες.

Καλή χρονιά.