Eποχή "κανιβάλων" (7.11.2016)

H δυνατότητα μετάδοσης της πληροφορίας σήμερα, επιτρέπει να μαθαίνουμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τι γίνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και σε ολόκληρο τον πλανήτη, εκμηδενίζοντας τις χιλιομετρικές αποστάσεις.

Κάνοντας την πληροφορία με τις όποιες προεκτάσεις της όπλο και μέσο (όπως βολεύει τον καθένα), για τρομοκράτηση, σπίλωση, εξευτελισμό, που σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε αυθαίρετα συμπεράσματα.

Με κριτήρια που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αντικειμενικότητα (εκτός εξαιρέσεων)και με βάσει κριτήρια του τύπου, αν μας αρέσει ή μας γουστάρει η φάτσα του απέναντι.

Εποχές "κανιβάλων" δηλαδή.

Μια εποχή που για να είμαστε επιεικείς ακόμη και στους πιο επιεικείς χαρακτηρισμούς θυμίζει την Ιερά Εξέταση. Με ιεροεξεταστές από τα δεξιά (κάτι λογικό και αναμενόμενο), αλλά δυστυχώς και από τα αριστερά.

Μια κατάσταση που δυστυχώς το τελευταίο διάστημα τείνει να παγιωθεί προκαλώντας το λιγότερο φόβο και το περισσότερο τρόμο!

Πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα, σε μια εποχή ολοκληρωτικής ήττας, τσουβαλιάζονται σε μια λογική βεβαιότητας, δογμάτων και σκληρών επιθέσεων.

Για κάποιους που επιλέχτηκαν να προσπαθήσουν.

Σε ένα μισό γήπεδο, όπου ο αντίπαλος είναι πανίσχυρος, ξέροντας πως έχει (σχεδόν) κερδίσει το παιχνίδι και εσύ προσπαθείς με κάποιες απέλπιδες κινήσεις στρατηγικής και τακτικής να ισορροπήσεις.

Σε μια προσπάθεια που όποιος τη χαρακτηρίσει επαναστατική θα αυταπατάται κάτι παραπάνω από οικτρά.

Μια προσπάθεια που μπορεί να πετύχει ή και να αποτύχει. Ανοικτά τα σενάρια και στις δύο περιπτώσεις.

To ζήτημα είναι πως αναπτύσσεται μια ολομέτωπη επίθεση με βάσει ψευδεπίγραφα δεδομένα και μια εσφαλμένη αντίληψη για πρόσωπα και πράγματα, με μοναδικό κριτήριο τη σκοταδιστική υποκειμενικότητα.

Οι απέναντι γνωστοί.

Στα επιχειρήματα. Στις ιδέες. Στις σκέψεις και φυσικά στην πρακτική.

Φτιάχνονται με την εφεύρεση επιχειρημάτων που θα κονιορτοποιήσουν οτιδήποτε προοδευτικό, αριστερό, δημοκρατικό.

Δε χρειάζεται να μας κάνει εντύπωση (σε όσους πιθανώς κάνει), γιατί δεν αλλάζουν περπατησιά.

Κανιβαλισμός του χειρίστου είδους.

Πρακτική που τελευταία, όχι πως δεν υπήρχε παλαιότερα, έχουν αρχίσει ανοιχτά να υιοθετούν και οι δικοί μας σύντροφοι….

Δυστυχώς όχι μόνο να υιοθετούν, αλλά και να αναγάγουν σε τρόπο και μέσο πολιτικής αντιπαράθεσης.

Με την χρήση και την υιοθέτηση βεβαιοτήτων/δογμάτων, που στηρίζονται σε αυθαίρετα συμπεράσματα που σοκάρουν.

Σε μια εποχή πανωλεθρίας και ολοκληρωτικής ήττας, που ξέρουμε ότι χάσαμε αλλά ποτέ δε μπήκαμε στον κόπο να αναρωτηθούμε το ΓΙΑΤΙ.

Oχυρωμένοι πίσω από ιδεοληπτικές πρακτικές που πρέπει να κάνουν τον όποιο "εχθρό" μας να μοιάζει αδύναμος.

Ο λόγος: γιατί έτσι μας αρέσει.

Θυμίζοντας τον Χότζα που όταν τον ρώτησαν γιατί θέλει όλο το χρόνο  να τρώει σταφύλια, αυτός απάντησε με αφοπλιστικό τρόπο: “Γιατί μ΄ αρέσουν”.

Ένας ιδιότυπος κανιβαλισμός (εξ΄ αριστερών), που δύσκολα θα αναδείξει νικητή και ηττημένο.

Κάτι που δύσκολα θα γίνει κατανοητό.

Άλλωστε για κάποιους αριστερότερους ημών, τα δόγματα και οι βεβαιότητες όταν χρειάζεται να διαλύσουν τον όποιο σύντροφο τους γίνονται αξιώματα.

Αξιώματα καταστροφολογίας και ήττας.

Πολιτικής, ηθικής και όποιας άλλης ήττας……………………………….