Ο Τσίπρας και ο Κρόιφ, 20.1.2019
Παράξενος και απείθαρχος ο δεύτερος. Έκανε τα πάντα στη ζωή του κυρίως εντός αλλά και εκτός γηπέδου. Πολιτικό ον με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Στο Μουντιάλ της Αργεντινής του 1978 και παρακαλώ επί Βιντέλα, δεν γούσταρε και πολύ να συμμετάσχει και όπως δείχνουν τα γεγονότα πείστηκε δια της πλαγιάς οδού.
Τοtal football. Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 εφαρμόζει πρωτοποριακές μεθόδους και το ποδόσφαιρο του 21ου αιώνα. Αντίληψη. Διαχείριση και ευφυΐα. Όχι μόνο φυσικά ποδοσφαιρική.
Ένας άνθρωπος που έβλεπε μπροστά από την εποχή του και τη συνθήκη που συνεπάγεται. Εκτελεί το πρώτο πέναλτι στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία και με καθυστέρηση περίπου τριάντα χρόνων τον “επαναλαμβάνει” ο Μέσι.
Κερδίζει τα πάντα. Ακόμη και σε περιπτώσεις που τον είχαν ξεγραμμένο τους “κλείνει το σπίτι” καταφέρνοντας να κερδίσει πρωταθλήματα και ευρωπαϊκά κύπελλα. Τόσο ως ποδοσφαιριστής, όσο και ως προπονητής.
Είναι αυτό που λέμε για κάποιον πως ξεπερνάει τα στενά όρια και πλαίσια της εποχής του και καταγράφεται σε εκείνους τους ανθρώπους που κατά άτι διαφέρουν. Διαμορφώνοντας εκεί που διαπρέπουν νόρμες και κανόνες.
Αυτό που θα ΄θελε ο καθένας μας. Να κάνει δηλαδή μεγάλα και μοναδικά πράγματα. Μια μίξη τύχης και ευτυχίας που λίγοι άνθρωποι έχουν την πολυτέλεια να ζήσουν και να απολαύσουν κατά τη διάρκεια του βίου τους.
Ο πρώτος. Ιδιαίτερη περίπτωση σε χαλεπούς καιρούς. Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε τα τετριμμένα. Μόνο που θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε για μια φορά ακόμη τον σύντροφο Αλέκο για την θεϊκή έμπνευση που είχε εκείνα τα παλιά χρόνια να εφαρμόσει το αλά Μελανσόν μοντέλο εξουσίας και έδωσε τη δυνατότητα στον Αλέξη για δυναμική έξοδο προς την πέρα τω συνόρων πολιτική σκηνή.
Έχει παρά τις σχετικές αντιξοότητες που κατά τη γνώμη του γράφοντος το άρθρο θα ξεπεραστούν χωρίς μεγάλη δυσκολία (Συμφωνία των Πρεσπών), να ορίσει ο ίδιος τον δρόμο και το παιχνίδι μέχρι τις εκλογές.
Κάτι που φάνηκε πως το χει καταλάβει καλύτερα από καλά, όταν μίλησε στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης ‘Οσο αφήνει την άλλη πλευρά να πολώνει το κλίμα τόσο προς όφελος του θα είναι. Από το ΄74 όποια κυβέρνηση δούλεψε με βάση τον σκληρό ακραίο λόγο δεν κέρδισε ποτέ. Να λέμε και ευχαριστώ που ο Κυριάκος έχει επικοινωνιολόγο τον Sir Takis….!
Ο φίλος μου έχει τη δυνατότητα να κινηθεί με βάση ένα πακέτο μέτρων που μπορούν να ανασάνουν ευρύτατες κοινωνικές ομάδες και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες για την τελική επικράτηση στις εκλογές.
Μέσα σε μια Ευρώπη που πάντα κινούνται με άνεμο και κόντρα άνεμο ταυτόχρονα ξεχωρίζει. Στα πλαίσια μιας αστικής διαχείρισης που όμοια της η Ελλάδα έχει να δει από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 με τα όποια λάθη και αδυναμίες.
Τώρα αναφορικά με το προοδευτικό μέτωπο, είναι αργά για μια τέτοια συζήτηση. Σίγουρα όμως με “φθαρμένο” υλικό δεν φτιάχνεις μέλλον.
Το μόνο σίγουρο για να μη μακρηγορούμε τόσο για τον φίλο μου όσο και για τον “Ιπτάμενο” Ολλανδόε ήταν και θα είναι σήμα κατατεθέν η φράση: “Eπιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς”.
Καλό βράδυ.
